TASARIM ODAKLI DÜŞÜNME

Tasarım Odaklı Düşünme ya da Tasarım Düşüncesi tasarımcıların düşüme sürecinden beslenen bir problem tanımlama ve çözüm üretme sürecidir. Tasarım odaklı düşünme yöntemi toplumda etki yaratan ve toplumu değiştiren dahiyane fikirler üretmenin biricik yollarından biri olarak tanımlanır. Temel olarak empati, problem tanımlama, fikir üretme, prototipleme, test olmak üzere beş aşamalı bir yöntemdir. Her aşama kendi içinde sayısız teknik ile şekillenir. Kullanıcı merkezli tasarım yaklaşımı üzerine temellenen bu yöntem temelde insan yaşamını ve toplumu iyileştirmeyi hedef alır. Dahiyane fikirler üretmekteki en önemli ve kritik nokta olarak doğru problem tanımlama büyük önem kazanır. Eğitim kuramsal ve uygulamalı olarak iki aşamalı gerçekleştirilir.

Kuramsal derste (yarım gün) bu yöntemin ne olduğu ve kısa tarihçesi öncü isimler eşliğinde anlatılır. Dahi, vizyoner, ve inovatif kullanıcı merkezli tasarım örnekleri, problem tanımları eşliğinde analiz edilerek anlatılır. Bu yöntemin önemi, ve aşamaları başta beyin fırtınası ve zihin haritası olmak üzere uygun teknikler aracılığı ile açıklanır. Görselleştirme gibi tasarımcı gibi düşünmenin temel kriterleri açıklanır. Her bir aşama için en az bir yöntem öğretilir. Karmaşık sorunların çeşitli disiplinlerden yetenekli tasarım düşünürlerden oluşan ekipler ile ele alınabileceği aktarılır. Pediatrik obeziteden suç önlemeye, iklim değişikliğine kadar, tasarım odaklı düşünmenin arzu nesneleri yaratmanın çok ötesinde bir dizi zorluğa nasıl uygulanabileceği tartışılır. Tasarım Odaklı Düşünme %100 disiplinler arası ve %100 ekip çalışması olarak vurgulanır.

Uygulamalı derste (yarım ya da bir gün) 5 kişilik gruplar oluşturulur. Öğrenciler bireysel ve grup beyin fırtınasına ilave en az bir fikir geliştirme tekniği öğrenirler. Öğrencilere gündelik yaşam nesneleri üzerinden yenilikçi tasarım yapabilmeleri için bir problem verilir. Tanımlanan problemin uygun fikir geliştirme tekniği eşliğinde çözülmesi için öğrenciler arasında iş bölümü yapılır ve süreç planlanır. Bu süreçte öğrenciler oluşturdukları fikirleri prototip çizimlerine dönüştürürler. Sürecin sonunda gruplar oluşturdukları fikirleri diğer gruplara sunar ve fikir alışverişinde bulunurlar.